تصور کنید که کارمند هستید. تنها زندگی می‌کنید، افراد زیادی را هم می‌شناسید. اما دوستی صمیمی ندارید. اهل مطالعه و فیلم فاخر دیدن هم هستید، اما کسی را ندارید که آن‌ها را برایش تعریف کنید. چه احساسی بهتان دست می‌دهد؟ آیا لحظاتی پیش نمی‌آید که از خود بپرسید: « خب آخرش که چی؟ برای چی دارم این کارها رو می‌کنم؟» در این مطلب می‌خواهم به تعریف دوست و دلایل نیاز ما به دوست بپردازم.
فهرست مطالب
دوست چیست؟
ما به اشتراک‌گذاری حوشی‌هایمان و تقسیم کردن غم‌هایمان نیاز داریم. زندگیِ بی‌دوست، عقیم است. دوست در واقع، هدیه‌ای‌ست که به خود می‌دهیم. ارسطو، فیلسوف بزرگ می‌گوید: « دوست چیست؟ یک روح در قالب دو بدن.»
البته پروسه‌ی دوست شدن آسان نیست. ارسطو در جایی دیگر می‌گوید: « تمایل به دوست شدن آسان و سریع است، اما دوستی، میوه‌ای است که به آهستگی رسیده می‌شود.» اما من عامل زمان را در شکل‌گیری یک دوستی دخیل نمی‌دانم. چه بسیار افرادی که در زندگی ما هستند و بعد از 20 سال، همچنان حرف یکدیگر را نمی‌فهمیم. اما با شخص جدیدی ملاقات می‌کنیم که با 20 دقیقه مکالمه، یکدیگر را تمام و کمال می‌شناسیم. گویی تمام عمر با یکدیگر نشست و برخاست داشته‌ایم.
از نظرگاه من، وقتی بدون شکستن، آینه‌ی عیب‌های یکدیگر شویم، آن‌وقت دوستی حقیقی شکل می‌گیرد.
همان‌طور که البرت هوبارد، نویسنده و فیلسوف آمریکایی نوشته است:« دوست آن کسی است که همه‌چیز را راجع به تو می‌داند و همچنان دوستت دارد.» آیا این تعریف کاملی از دوستی نیست؟ هیچ یک از ما انسانی کامل نیستیم. خوبی‌ها و بدی‌های بسیار داریم. “دوست واقعی ما، آن کسی است که بدی‌های ما را دیده باشد و همچنان در کنار ما باشد، بدی‌های ما را به ما نشان دهد و در مسیر تعالی ما راهنمایی‌مان کند.”
دوست چه کمکی به ما می کند؟
بالاتر نوشتم مهم‌ترین کاری که دوستان واقعی در قبال یکدیگر انجام می‌دهند، آینه‌ی عیب‌های یکدیگر شدن است. اما دوستی مزایای دیگری دارد که در این‌جا به تعدادی از آن‌ها می‌پردازم:
- دوست به شما کمک می‌کند بهترین نسخه‌ی خودتان باشید.
بهترین کاری که یک دوست واقعی می‌تواند در حق ما انجام دهد، فشار آوردن و هل دادن ما رو به جلو برای کم‌کردن فاصله با خودِ آرمانی‌مان است. اگر شما با فردی دوست شوید که به زمان، جسم و روح خودش و به ارزش‌هایی همچون خانواده، شجاعت، مهربانی، صبر، تلاش، قدرشناسی و امثال این‌ها را احترام می‌گذارد، شما هم ناخودآگاه از او تاثیر می‌گیرید و به سمت بهترین نسخه‌ی خود بودن رهنمون می‌شوید.
- دوست به شما کمک می‌کند بر تنش و استرس فائق آیید.
همه‌ی ما با شرایط تنش‌زا و نگران‌کننده در زندگی مواجه می‌شویم. اما اگر بدانیم کسی هست که بتوانیم راجع به مشکلات‌مان با او صحبت کنیم، از میزان فشار روی دوش‌مان کاسته می‌شود. طبق تحقیقاتی که در دانشکده‌ی پزشکی هاروارد انجام شده : “ارتباطات اجتماعی می‌تواند در کاهش سطح استرس موثر باشد.”
- دوست به شما کمک می‌کند اعتماد به نفس لازم را کسب کنید.
همه‌ی ما انسان‌ها در زمان‌هایی از زندگی به خودمان و توانایی هایی که داریم شک می‌کنیم. در این مواقع، داشتن دوستی که توانایی ها، خوبی‌ها‌ی‌مان و موانعی که در گذشته از سر راهمان برداشته‌ایم را به ما یادآوری کند، بسیار حائز اهمیت و کمک‌کننده است.
- دوست از شما حمایت عاطفی می‌کند.
چه بسیار زمان‌هایی در زندگی غمگین و دلمرده هستیم. چه کسی بهتر از یک دوست که عواطف ما را به نیکی درک می‌کند و خودش هم در چنین شرایطی بوده می‌تواند در گذر از این دوران از ما حمایت کند؟
- دوست از رفتارهای سالم حمایت می‌کند.
ساختن سبک زندگی سالم مبتنی بر ورزش و تغذیه‌ی سالم، به تنهایی کار آسانی نیست. ما بسیاری اوقات خسته، کسل و تنبل می‌شویم. در این زمان‌ها، حمایت و پیگیری یک دوست دلسوز می‌تواند بهترین دوا برای رفع تنبلی ما باشد.
جمع بندی
ارزش دوست و دوستی‌ها را در تنهایی می‌توان فهمید. تنهایی خوب است، اما به شرطی که بتوان خوبی‌هایش را آخر هفته برای یک دوست تعریف کرد. دوستی، زرهی است که در برابر مصائب تنهایی به تن می‌کنیم.
سلام آقای جامعی عزیز
چقدر خوب که مزایای دوستی رو گفتید!
من لذّت بردم از نثر زیباتون و سخن‌های نغزتون درباره‌ی دوستی.
به نظر من هم دوستی می‌تونه ما رو به اهدافمون نزدیک‌تر کنه و به ما مسیر درست رو نشون بده. (البته اگه در انتخاب دوست دقّت کنیم.)
بعضی وقت‌ها دوست‌ها بهترین گزینه‌اند برای پشتیبان عاطفی. ما می‌توانیم حرف‌هایی رو به اون‌ها بگیم که گفتنشون رو برای هر کسی جایز نمی‌دونیم و این معجزه‌ی دوستیه.
بنیامین عزیز
خیلی خوشحالم که این مطلب رو دوست داشتی و مفید واقع شده واست.
دقیقا همینطوره که گفتی. دوستی هم مثل فلسفه و هنر چیزهایی هستند که بقای ما و زیست ما رو ارزشمند و معنادار می کنند.